کشاورزی_ایوان کی_خربزه_ایوان_کی
مشخصات بذر خربزه محلی ایوانکی 
مدت زمان جوانه زنی: ۷ تا ۱۴ روز
زمان بلوغ: ۹۰ روز بعد از کاشت
زمان کاشت: بهار و در مناطق جنوبی پاییز
ارتفاع رشد: ۶۰ تا ۹۰ سانتی متر
فاصله کاشت: ۷۰ تا ۹۰ سانتیمتر
عمق کاشت: ۲ سانتیمتر
خاک مناسب رشد: خاکهای شنی، لومی و رسی
دمای مورد نیاز: ۱۷ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد
زمان گلدهی: یک ماه پس از کاشت
نور مورد نیاز: ۷ تا ۸ ساعت در روز
خربزه ایوانکی گیاهی یکساله و علفی است که به راحتی از طریق بذر تکثیر می‌شود خربزه ایوان کی دارای انواع متعددی است که شامل ۳۰ نوع می شود که عبارتند از سیاه سبز،دودی،عباس قلی،عباس شوری،برگ خواب،محمد،کدخداحسینی،سوسکی. سوسکی محمودی،علمداری، زرد اسلامی،زرد جلالی،زرد محلی، وبذر مشهدی و… که البته مشهور ترین آنها که هنوز هم کشت می شود و در ایران معروف هستند خربزه زرد محلی و زرد جلالی می باشند، ولی امروزه به دلیل راحتی کشت خربزه مشهدی این بذر بیشتر در ایوان کی کشت می شود.خربزه زرد محلی این خربزه بسیار خوشمزه بوده و طعم شیرینی دارد. شکل خربزه زرد محلی ایوانکی گرد و کمی بیضی شکل است و رنگ آن زرد می باشد. پوست این میوه نازک و دارای که خطوط مورب سفید و زرد رنگ است. ساقه‌های رونده و علفی به همراه برگهای سبز رنگ بزرگ با شیارهای ظریف و عمیق و گلهای درشت از خصوصیات ظاهری این میوه است.
کاشت بذر خربزه ایوانکی در زمین
بذر خربزه ایوان کی به دو صورت آبی و قطره ای کشت می شود. در کشت آبی به دو روش کشت قدیم و جدید عمل می شود. در کشت قدیم،عمق جوی ۵۰ سانتیمتر، عرض آن ۷۰-۶۰ سانتیمتر و فاصله مرکزی جوی با جوی بعدی را حدود ۴ متر در نظر می گرفتند. عمق کاشت بذر ۳-۵ سانتیمتر، فاصله روی ردیف ۵-۳ متر و فاصله بین بوته ها ۵۰-۷۰ سانتیمتر بوده است که معمولا در هر دو طرف جوی کشت میشده است. امروزه جوی هایی با عمق ۲۵ و عرض ۲۰ سانتیمتر با فواصل ۲ متر ایجاد می کنند و سپس دربالای محل داغ آب کشت انجام می شود. این روش دارای تراکم بیشتری است پس شیوع آفات و بیماریها نیز بیشتر است. خربزه جزو گیاهان غیر نشایی است. امروزه خربزه را حدود ۲ ماه قبل از مناسب شدن دما برای کاشت، در گلدان های کاغذی و درگلخانه کشت می کنند و پس از مناسب شدن شرایط به محل اصلی انتقال می دهند. زیرا خربزه به تکان خوردن ریشه حساس است.
داشت خربزه
برای رشد و افزایش عملکرد خربزه ۱۰۰-۸۰ کیلو در هکتار ازت خالص، ۶۰-۸۰ کیلو فسفر خالص و ۱۰۰-۱۵۰ کیلو گرم پتاس خالص نیاز می‌باشد. نوسانات آبیاری اگر چه باعث کاهش رشد می شوند، می تواند باعث ترک خوردگی میوه ها نیز شوند. آبیاری بیش از حد باعث کاهش قند می شود. در کشت هایی که فاصله ردیف ها زیاد است و خاک نیمه سنگین، هر ۱۲-۱۰ روز یکبار آبیاری صورت می گیرد. در خاک های سبک هر ۸-۶ روز یکبار آبیاری صورت می گیرد. در کشت های قدیمی که کشت به صورت کپه ای انجام شده در مرحله ۲ یا ۳ برگی یک بوته نگهداری شده و بقیه حذف می شوند. یکی از معایب کشت خربزه هزینه بالای هرس آن است. به این صورت که وقتی بوته رشد کرد و تولید دو ساقه فرعی نمود، این هرس انجام می شود و بعد از ساقه های فرعی ساقه اصلی حذف می شود و تا برگ هفتم هر ساقه فرعی، ساقه های فرعی ثانویه که روی ساقه های فرعی تشکیل شده حذف می شوند.
تراش خربزه
در این عملیات تمام ساقه های فرعی ثانویه، تمام گلهای نر و ماده و تمام میوه های تشکیل شده قبل از برگ هفتم را حذف می کنند. گلها و میوه های بعدی پس از میوه را حذف می کنیم و معمولا روی هر بوته ۲ میوه نگه دای می شود. حذف نهایی گلها و میوه ها در مرحله ای که میوه قابل نگه داری به ۲ تا ۳ سانتیمتر رسید، انجام می شود. در صورتی که عملیات هرس و تراش صورت نگیرد ۲۰-۱۰ میوه ممکن است روی یک بوته تشکیل شود. برای جلوگیری از حمله آفات و مگس صیفی جات، خربزه ایوان کی را با خاک پوشش می دهند برای این کار برگها را دور میوه سالم پیچیده و زیر خاک قرار می دهند. خاک دهی را تا مرحله ای انجام می دهند که پوست میوه ضخیم شده و خطوط روی میوه ظاهر شود. البته در کشت های جدید مبارزه با سموم شیمیایی صورت می گیرد.
خواص درمانی‌خربزه
خربزه ایوانکی دارای ویتامین A و C است و در ترمیم و تجدید سلول های بدن نقش مهمی را بر عهده دارد. همچنین این میوه بسیار مُدر بوده و برای افرادی که به بیماری های کلیوی و سنگ کلیه مبتلا هستند، بسیار مفید است. خربزه دفع کننده یبوست است و به هضم غذا کمک می کند همچنین افزاینده ادرار و دفع کننده سنگ مثانه و کلیه است. نقش این میوه را در طراوت و شادابی پوست و جلوگیری از بیماری های لثه موثر است. هر یک صد گرم خربزه، ۸ گرم کربوهیدرات دارد که بیشترین نوع قند موجود درآن از نوع گلوکز و فروکتوز است، بنابراین مصرف بیش از حد آن برای بیماران دیابتی توصیه نمی شود.
